Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Η Φυγή του Έκτορος


Ο ανδρείος Έκτωρ τρέπεται σε  άτακτον φυγή  γύρω από τα  τείχη της Τροίας
άμα τη εμφανίσει του Αχιλλέως που τον κυνηγά 
περνώντας δύο βρύσες και μια  αγριοσυκιά.
Για όσους μελετούν καλά  και επισταμένως τα Έπη τα Ομηρικά
και τους  διαχρονικούς ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ σε  χρόνια τωρινά
μαζί με τα ΟΝΟΜΑΤΑ τους τα σημειολογικά.
Έκτωρ σημαίνει ΚΤΗΤΩΡ, κτήτορες
ήτοι,  εχόντων και κατεχόντων σε ΤΕΙΧΗ  ΨΗΛΑ

Χ Ιλιάδος136-160

Άμα τον είδε ετρόμαξεν ο Έκτωρ και να μείνει
στην πύλην δεν του βάσταξεν, αλλ’ έφυγεν εμπρός του
και θαρρετός στα πόδια του του εχύθηκε ο Πηλείδης
καθώς στα όρη με ορμήν που άλλο πουλι δεν έχει
χύνεται στην δειλόψυχην τρυγόνα το ξεφτέρι.
Και όπως του φεύγει αυτή ξυστά κρώζει κατόπι εκείνο
και την στενεύει από κοντά, με λύσσαν να την πιάσει.
κι έτρεχ’ εκείνος αστραπή στο τείχος άκρη άκρη.
Και αφού την άγρια συκιά περάσαν και την ράχην
έξ’ απ’ το τείχος πάντοτε με τον μεγάλον δρόμον,
έφθασαν όπου δυο κρουνιές καθάριες αναβρύζουν
κι είναι του βαθυρέματου Σκαμάνδριου οι νερομάνες.
Της μίας ρέουν καθαρά τα χλιαρά νερά της
και αχνός σηκώνεται απ’ αυτήν ως να’βγαινε από φλόγα.
 Της άλλης είναι τα νερά κατάκρυα σαν χαλάζι
ωσάν το χιόν’ ή κρούσταλλος και μες στο καλοκαίρι.
Κι ήσαν εκεί τα πλυσταριά, πλατύχωρα και ωραία,
λίθινα,όπου ελεύκαιναν οι ομόκλινες των Τρώων
και οι κόρες οι καλόμορφες τα ενδύματα τα ωραία,
όταν, πριν έλθουν οι Αχαιοί, καιρούς ειρήνης είχαν.
 Κει προσπεράσαν, φεύγοντας ο ένας αν και ανδρείος,
διώκτης ο άλλος, στην ανδρειάν πολύ ανώτερός του,
με ορμήν σφοδρήν ότι γι’ αυτούς του δρόμου το βραβείον
δεν ήτ’ αυτά που δίδονται, σφακτό ή δέρμα ταύρου,
αλλ’ η ζωή του Έκτορος μεγάλου πολεμάρχου.

Μετάφραση : Ι, Πολυλάς


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου